Wejsny źěl Rogow

Nowy Rogow z powětša

Nowy Rogow na pódpołnocnej kšomje Baršća (Łužyca), w aprylu 2004
Fotograf: Hartmut Rauhut

Ako jo Rogow pó lětźasetki dłujkem spěranju se musał slědkoju weto brunicoweje jamy dla minuś, jo se 2003/04 něźi 70% wobydlarjow Rogowa pśesedliło do něźi 15 km zdalonego Města Baršć (Łužyca) do nowego wejsnego źěla Rogow.
Na połnocnej kšomje města jo nastał, na pśed tym jano rolnikarski wužywanej płoninje, kradu nowa wjas. Pśi planowanju jsy su byli Rogowarje pśecej wobźělone.
Źiwajucy na staru wjas jo teke nowy Rogow dostał charakter najsańskeje jsy z wejsnym gatom, rowno tak su se pśewzeli stare drogowe mjenja a wejsne mě.

Fararka a wjele gósći pśi sajźenju załožka.

Fararka Dagmar Wellenbrink-Dudat pśi sajźenju załožka noweje Rogoskeje cerkwje, w aprylu 2003
Fotograf: Hartmut Rauhut

Mjazy 2002 a 2004 su na wjelikem twarnišću rownocasnje nagromadu 69 priwatnych byśow, 3 najmarske domy a rěd komunalnych twarjenjow natwarili.
K tomu słušaju mjazy drugim gmejnski centrum z kjarcmu, chrom wognjoweje wobory, gmejnski běrow a cerkwja. Na žycenje Rogowarjow jo nowa cerkwja dostała restawrěrowanu tormowu hawbu ze stareje jsy. Staru Rogojsku cerkwju su kóńc 2004 rozbuchnuli.

Póglěd pśez forziciju a wejsny gat na Rogojsku cerkwju.

Rogojska najs z cerkwju a wejsnym gatom.
Fotograf: Hartmut Rauhut

Nowy Rogow ma status samostatnego wejsnego źěla a ma pó wuznaśu swójich wobydlarjow ako serbski wejsny źěl teke dwójorěcne mjenja drogow a dwójorěcne napisma pśi komunalnych twarjenjach.

Kulturne žywjenje Rogowa se wót wobydlarjow w nowej jsy dalej wjeźo. K tomu słušaju mjazy drugim tradicionelne Rogojske towaristwa, kenž su wejsne žywjenje w starej jsy pregowali, ako Rogojske šwikałkarje, Rogojski muskecy chor „Euterpe”, Domowinska kupka, žeńskeca spiwna kupka a aktiwity wognjoweje wobory. K dalšnym kulturnym tradicijam lice kuždolětne nałogi a swěźenje ako zapust z pśeśěgom w serbskich drastwach, camprowanje, jatšowny wogeń, stajanje majskego boma a kjarmuša.